Hersendoden sterven toch
Het klinkt bijna tegenstrijdig dat een hersendode kan sterven. En toch is dit wat een befaamd arts bij elke operatie ervaart. Lees aandachtig zijn nauwkeurige beschrijving.
Dr. W. Smelt schrijft: “Toen ik kortgeleden weer bij een donatie-procedure was betrokken kwam dat rare moment weer bij me boven. .... De orgaandonatie-procedure blijft toch een vreemd gebeuren: de overleden patiënt* komt ogenschijnlijk ‘levend’, weliswaar beademd, maar met roze huidskleur, warm, met een goede bloeddruk, een normale hartfrequentie en een goede zuurstofsaturatie (‘hoeveelheid’) de operatiekamer op, het lijkt een ‘gaaf’ mens. Dan wordt geopereerd, het lichaam wordt geopend om organen uit te nemen, er wordt anesthesie (‘verdoving’) gegeven om de functie van de organen zo goed mogelijk te behouden. Op het moment dat organen uitgenomen 
worden/zijn, stopt plotseling de bloedsomloop en is de overledene ‘stervende’, de kleur verandert onmiddellijk, de bloeddruk valt weg, de zuurstofmeter gaat naar nul. Het is afgelopen, mijn werk is gedaan.” **
Het klopt dat de hersendode door het wegnemen van de organen op de operatietafel pas sterft zegt Ineke Koedam (stervensbegeleider en auteur van Een andere kijk op orgaandonatie). “Vele mensen weten dit niet” (voor de korte video klik hier).
Ook dr. Pim van Lommel geeft dit aan.
* Een ‘hersendode’ is wettelijk dood.
** Voor het volledige artikel kllk hier.
